Anak sa Ina

Inaasam-asam mo bang ako’y mabubuo

Nahirapan ka ba nang ipinagbuntis mo ako

Nangarap na ako’y maging babae o lalaki

Nagsuka, nagmanas, nahilo at naglihi?

Napangiti ba kita noong iniluwal mo ako

Sinong kamukha, magaling bang sumuso

Napuyat ba kita sa ingay ng aking iyak

Nagselos ba si ama, ang iyong kabiyak?

Ipinagdasal mo bang ako’y malusog

Nagkatotoo yata’t, nagsimulang bumilog

Pinakain mo ba ako ng mani at saging

Para tumalino at sayo’y mahambing?

Maaga ka bang bumangon sa umaga

Para mayroong masarap na agahan sa lamesa

Magluto, maglaba, magwalis, mamlantya

Maghatid sa akin patungong eskwela?

Nalungkot ka ba nang ako’y nagsimulang mapalayo

Kayod sa trabaho para ako’y mapagkolehiyo

Naghanda ka ba ng paborito kong ulam para maihain

Sa tuwing ako’y uuwi sa weekends na palaging bitin?

Hanggang langit ba ang iyong tuwa na ako’y tapos na

Umakyat sa entablado, nagyabang sa amiga

Nagpasalamat sa Diyos, at napabuntong-hininga –

Salamat sa Diyos, ang anak ko’y walang kapara?

Oo, Ina. Ina oo.

Oo. Lahat iya’y naipadama mo.

Oo. Mapalad ako. Ika’y ina ko.

Ina ika’y isang santo.

Ina, Ina, Ina... Ina kang walang kapara

Ina kang matatag, masipag, mapagpasensiya

Ang pag-ibig mo’y sintamis ng pulot

Ako’y bubuyog na iyong binusog.

Ina, Ina, Ina... walang hanggang pasasalamat

Sa aruga’t pagmamahal ako’y hindi naging salat

Ang iyong haplos, halik, payo, pagod, at pawis

Walang katumbas, wala, wala na, wala nang kaparis.